O Paolo Genovese επιστρέφει στο σασπένς των ανθρωπίνων σχέσεων με τη νέα του ταινία, Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ, μετά τη μεγάλη επιτυχία και διεθνή αναγνώριση που είχε η προηγούμενη ταινία του, ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ. Στην Ελλάδα αυτή η ταινία διασκευάστηκε στα ελληνικά από τον Θοδωρή Αθερίδη για το θέατρο και μετά τη μεγάλη επιτυχία του, και στον κινηματογράφο.

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ βασίζεται στην κλασική καναδική τηλεοπτική σειρά “The booth at the end”, αλλά με φρέσκιες ιδέες του ίδιου του Genovese που υπογράφει το σενάριο και οι οποίες ανανεώνουν τη βασική ιστορία της σειράς.

Στα χέρια του Genovese οι ιστορίες που ξετυλίγονται στη μεγάλη οθόνη είναι ανατρεπτικές, γεμάτες σασπένς που καθηλώνει.

Ο κινηματογράφος του Paolo Genovese ήταν πάντα ένα σινεμά συνόλου. Αγαπά σταθερά τις ιστορίες με πολλούς χαρακτήρες και καταστάσεις που αφορούν ολόκληρες ζωές, οικογένειες, φίλους, και οι οποίες ενώνουν τα πρόσωπα μέσα από μια κωμική πλευρά ακόμη και των πιο δραματικών καταστάσεων. Σε αυτή του την πρακτική μένει πιστός και στην ταινία Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ.

Ένας μυστηριώδης χαρακτήρας, τακτικός πελάτης ενός καφέ, χρησιμοποιεί τον χώρο ως τόπο που μοιάζει με ιατρείο. Εκτελεί τις επιθυμίες των «ασθενών» του, αφού τελικά παίρνει τον ρόλο του γιατρού της ευτυχίας των άλλων, σε αντάλλαγμα τιμημάτων που ορίζει ο ίδιος. Όσοι αποδέχονται τους όρους της συμφωνίας διακυβεύουν πολλά, καθώς ο σκοπός αυτής της βασικής σεναριακής ιδέας είναι να διερευνήσει σε ποιο σημείο είμαστε ή θα ήμασταν πρόθυμοι να φτάσουμε για να πετύχουμε την ευτυχία.

Τον κεντρικό χαρακτήρα υποδύεται υποδειγματικά ο  Valerio Mastandrea, ο πρωταγωνιστής που κατέκτησε κοινό και κριτικούς στην προηγούμενοι ταινία του Genovese, ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ. Από το καστ της μεγάλης αυτής επιτυχίας, όμως, επιστρέφουν και οι Marco Giallini και Alba Rohrwacher. Οι νέοι συντελεστές που εμπιστεύεται ο Genovese στη ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ είναι πολλoί: Silvio Muccino, Silvia D‘Amico, Vinicio Marchioni, Rocco Papaleo, Sabrina Ferilli, Vittoria Puccini, Alessandro Borghi, Giulia Lazzarini.

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ήταν η ταινία λήξης του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρώμης 2017.

Σημείωμα σκηνοθέτη

Ένας άντρας κάθεται σε ένα καφέ πάντα στην ίδια θέση, στο τραπέζι που βρίσκεται στο βάθος. Είναι πάντα εκεί. Μέρα και Νύχτα και δέχεται επισκέψεις. Καθένας από τους επισκέπτες του θέλει  κάτι, με οδηγό μια βαθιά του επιθυμία, μια ευχή που δείχνει ανέφικτη. Τίποτα όμως δεν είναι αδύνατο γι’αυτόν τον άντρα. «Μπορώ να το πραγματοποιήσω» επαναλαμβάνει σε καθέναν ξεχωριστά. Υπάρχει όμως ένα τίμημα που ο καθένας πρέπει να πληρώσει.

Ποιος είναι αυτός ο άγνωστος που θέτει τους κανόνες του παιχνιδιού; Δε μας αφορά.

Οι συνέπειες των επιλογών τους αφορούν μόνο τους ανθρώπους που κάθονται μπροστά του στο καφέ. Η επιλογή να διαλέξουν ελεύθερα τι είναι καλό ή κακό, μαζί με το δικό τους μονοπάτι είναι δική τους. Είναι άνθρωποι που ενίοτε μπορεί να θέλουν ένα θαύμα, επιστρέφουν για να διηγηθούν τις ιστορίες τους και πώς αυτές συναντούν η μία την άλλη, καθώς αυξάνουν σε ένταση, συγκρούσεις, ποίηση ή τραγικές συνέπειες. Και ακόμα και αυτός ο ταπεινός μεσάζοντας, μπροστά σε τόση ανθρωπιά δεν μπορεί πλέον να μείνει αμέτοχος.

Paolo Genovese

Το τραγούδι των τίτλων

Το βασικό μουσικό θέμα που ακούγεται στους τίτλους τέλους της ταινίας είναι το τραγούδι The Place της Marianne Mirage. Mια δημιουργία σε στίχους της ίδιας, του Marco Guazzone σε συνεργασία με το συγκρότημα Stag και του Matteo Curallo.